Zoon van Parnassiadode wil de waarheid: wat overkwam Tineke?
Tineke Verhagen was een van de slachtoffers van de mysterieuze Parnassiamoordenaar. Meer dan tien jaar later probeert haar zoon Peter steun te verzamelen om de waarheid alsnog te achterhalen. Het medisch beroepsgeheim zit onderzoek in de weg.
Door Carla van der Wal
Het gaat stap voor stap, net zoals Peter Verhagen zijn leven weer op orde kreeg. Een plaats tegelijk, handtekening voor handtekening, probeert hij steun te krijgen voor zijn petitie, om te zorgen dat de zaak van zijn moeder opnieuw kan worden onderzocht. Zo hoopt hij de wereld een klein beetje beter te maken. Want sinds de dood van zijn moeder beziet Peter het leven niet langer zoals vroeger. De wereld is een slechte plek. Of toch niet?
Hoop op vinden Het is eind 2007 als Tineke Verhagen met haar aan schizofrenie lijdende zoon, Peters broer, naar ggz-instelling Parnassia gaat. Daar, op die dag, verdwijnt ze, de lieve, zorgzame, pientere moeder. Meteen beginnen haar zoon Peter en schoondochter Jilly aan een zoektocht. Alles om haar te vinden. Jilly: ,,We zijn toen gaan kijken op allerlei plekken waarvan we dachten dat zij er zou kunnen zijn.’’ Eigenlijk doen ze maar wat, hopend op resultaat. Peter: ,,Helemaal in het begin dacht ik nog dat het goed zou komen, dat mijn moeder weer gevonden zou worden.’’ Tineke was weliswaar geestelijk in de war, na het overleden van haar man een jaar eerder, maar lichamelijk nog gezond.
Toch heeft Jilly meteen het gevoel dat er iets écht goed mis is. Ze heeft gelijk, blijkt na enkele slopende dagen zoeken. Zij en haar man hebben net tv opnames achter de rug om aandacht te vragen voor de vermissingszaak, als agenten aankomen bij hun huis. Ze hebben naast het allerslechtste nieuws ook de spullen van Tineke bij zich.
© Koen Verheijden Slootje Portret van de bij Parnassia vermoorde Tineke Verhagen Portret van de bij Parnassia vermoorde Tineke Verhagen © prive Het was een ongeluk, wordt het stel gezegd. Maar als Peter bij het water gaat kijken waarin zijn moeder zou zijn verdronken, ziet hij een slootje van nog geen 30 centimeter diep. En zijn moeder hield van zwemmen, kon dat goed. Hoe kan zo’n ongeluk zich voltrekken?
Hij weet zeker dat zijn moeder geen gewoon ongeluk heeft gehad als er meer doden vallen op of bij het terrein van zorginstelling Parnassia, waar ook Tineke is gevonden. Van de acht doden verdrinkt een groot aantal, net als Tineke, op een vreemde manier. Er komt een verdachte in beeld. Het is een patiënt van Parnassia, die gewelddadig en onvoorspelbaar is. De zaken komen uiteindelijk bekend te staan als de Parnassiamoorden. De moeder van Peter wordt opgegraven om alsnog sectie te verrichten.
Maar nooit kan de politie onderzoek doen zoals zij dat zou willen. De directie van Parnassia weigert elke medewerking, vanwege het beroepsgeheim. Er wordt een rechtszaak aangespannen. Het medisch dossier van de verdachte blijft ongeopend.
Sleutel Wat staat daarin? Is het de sleutel om de zaak op te lossen? Die vraag beheerst Peter de jaren erna, drijft hem tot op het randje van de waanzin. Net als die andere vragen. Wat weet bijvoorbeeld zijn broer, die zegt dat hij zich niets meer kan herinneren over de dag waarop zijn moeder verdween? Maar waarom viel hij Peter dan aan, toen ze na de dood van hun moeder samen over het terrein van Parnassia reden?
Peter krijgt PTSS, posttraumatisch stressstoornis, en kan nergens meer rust vinden. Eigenlijk heeft hij hulp nodig. Maar waar vindt je die, als een mogelijke moord bij een hulpinstelling aan de basis van je probleem staat? ,,Op de dag van de verdwijning raakten we ons onbezorgde leven kwijt’’, vat Jilly samen.
In hun woonplaats Zoetermeer voelt het alsof ze op straat anders worden aangekeken. Medewerkers van Parnassia lijken Verhagen vijandig gezind. Hij wil weg, zij ook. Dus gaan ze, samen met de kinderen. Eerst verwisselen ze Zoetermeer voor Vlaardingen, later voor een plaats in Duitsland. ,,Het was vluchtgedrag. Maar de rust hebben we hier gevonden.’’
Verdwijning
© prive Nieuwe moed verzamelen ze er ook. Als de verdwijning van Anne Faber doordringt tot de benedenwoning van Verhagen, wordt ook de dood van moeder Tineke weer opgerakeld, maar nu zonder alles overhoop te halen. Privacy stond het politieonderzoek naar de Parnassiadoden in de weg, privacy leidde er ook toe dat Michael P. niet de juiste behandeling kreeg, nadat hij was veroordeeld voor verkrachting van twee meisjes. P. leek een modelgevangene – tot hij Anne ombracht.
Peter voelt dat hij in actie moet komen. Zo begint het idee voor een petitie, die inmiddels honderden malen is getekend. Eigenhandig verzamelt hij er handtekeningen voor, door op pleinen en straten in Nederland te gaan staan. Ouderwets. Louterend ook, zegt Peter. ,,Ik vertrek met lood in mijn schoenen, maar als ik thuiskom, ben ik opgelucht. Nu praat ik met mensen over wat er is gebeurd. Ik leg uit waarom ik op straat sta. Ik merk dat er heel veel begrip is – eindelijk. Anderen vertellen me hun verhalen.’’
Zo leert Peter nu: niet iedereen is slecht. Soms heeft hij het gevoel dat zijn moeder ‘daarboven’ staat te juichen, om wat haar zoon nu doet. ,,Ze geniet van hoe het gaat. We hebben eindelijk de kracht om door te gaan.’’
In een reactie laat Parnassia weten geen mening te hebben over de petitie van Peter. Het is een zaak die bij de wetgever ligt, zegt een woordvoerder. ,,Wij hebben ons aan de regels te houden.’’ En dus ook aan het medisch beroepsgeheim.
https://www.ad.nl/binnenland/zoon-van-parnassiadode-wil-de-waarheid-wat-overkwam-tineke~a2dd3789/
Wij zijn de afgelopen maanden behoorlijk actief geweest. Om te beginnen in het zoeken van de publiciteit ivm de sluiting van de fietsers en voetgangerstunnel.
Een ingezonden brief in het NRC, diverse keren op RTV Rijnmond. Daarnaast verzamelen van handtekeningen voor de petitie, flyeren in de tunnel en op andere plekken. Tegelijkertijd hebben we stappen ondernomen richting de politiek. Daarvoor hebben wij alle ambtelijke stukken uitgebreid bestudeerd. We hebben een lied gemaakt met een filmpje en posten met regelmaat op onze pagina Maastunnel alert.
Het blijft een gemiste kans dat de gebruikers van de fiets/voetgangerstunnel op geen enkele wijze betrokken zijn bij het zoeken van een adequate oplossing. Voor alle duizenden dagelijks gebruikers van de tunnel waarbij je binnen 5 minuten aan de andere kant bent, is zo'n oplossing super belangrijk. Onze reistijd is nu voorspelbaar, alsof je een straat uitfietst. Straks weten we niet hoelang het duurt om aan de overkant te komen.
We hebben talloze reactie ontvangen van fietsgebruikers. Ouders die hun peuter naar kinderopvang brengen, middelbare scholieren, mensen die wonen in West en werken in de Waalhaven, personeel van EMC, mensen die aan de andere kant op clubs gaan, films of musek bezoeken of boodschappen doen. Al deze ruim 7000 gebruikers maken zich zorgen hoe het na 1 september moet.
Het voorstel van een fietsbus is behoorlijk slecht onderbouwd vanuit het gezichtspunt van de gebruiker. In de ambtelijke stukken worden andere motieven gebruikt om de fietsbus te promoten. De nieuwe mobiliteitsagenda. Beter OV tussen zuid/noord/zuid verbinding. Het terugdringen van het autoverkeer, fijnstof en nog zo'n paar dingen. Daar ben je als gebruiker van de tunnel die daarmee al een behoorlijke bijdrage levert aan duurzaamheid niet echt mee geholpen om een verkeersstremming van minimaal 7 maanden te overbruggen. Dat de fietsbus maar 10 minuten extra reistijd vergt inclusief in en uitstappen is volstrekt ongeloofwaardig. Het instappen van 20 fietsers met een zeer diverse doelgroep doe je niet in 5 minuten. En daarna de voorspelbare files op de Doklaan en het Droogleever Fortuynplein. Bovendien zal de bus 's avonds laat en 's nachts niet rijden. Fijn voor mensen met een onregelmatige dienst.
Het idee dat gebruikers om zullen fietsen via de Erasmusbrug is lachwekkend. Een omweg van bijna 7 km enkele reis in de winterperiode met de nodige onveilige oversteekplekken onderweg. Knelpunt Maashaven, Wilhelminaplein en Erasmusbrug.
Het gebruik van de autotunnel is ook geen alternatief vanwege het hoogteverschil en daarmee voor fietsers onveilig. Dit idee is ook door de wethouder om die reden afgeschoten.
Blijft over de Klepveerpont zoals in Amsterdam die elke 6 minuten vaart, 7 dagen per week. 's Avonds na 21.00 uur en 's nachts elke 12 minuten. Voorspelbaar en snel en toegankelijk voor iedereen. Er dienen dan wel 2 ponten ingezet te worden. In het ambtelijk stuk scoort de pont ook hoog. Misschien kost het iets meer, maar in andere situaties wordt ook niet altijd de goedkoopste oplossing gekozen. Met een pont hebben we in Rotterdam er dan wel weer een leuke attractie bij.
Terug naar het politieke traject. We hebben in op 18 april ingesproken bij de commissie Empel van de gemeenteraad en gepleit voor de Klepveerpont. Beide wethouders van majeure projecten en van mobiliteit zijn al weken geleden uitgenodigd voor een werkbezoek met gebruikers. Zij hebben tot heden nog niets van zich laten horen. Er is contact geweest met bijna alle fracties uit de gemeenteraad. Op 15 mei zijn wij als toehoorder geweest bij de commissie Edem toen de notitie start Mobiliteitstraject o.i.d behandeld werd. Op 22 mei hebben wij voor de derde keer de gemeenteraad bezocht en deze keer 5700 handtekeningen aangeboden aan wethouder Bokhove en de noodzaak van een pont nog toegelicht in de commissie.
We zijn ons nu aan het beraden op de volgende stap. Misschien een protestbijeenkomst, een lange sliert fietsen op weg naar de Coolsingel?
We zijn tenslotte in gesprek met een bedrijf dat Martitieme oplossing verzorgt. Zij gaan een begroting maken van de kosten van een veerpont. Misschien is het goedkoper dan de ambtenaren denken? Steun kunnen wij als dagelijkse tunnelgebruiker heel goed gebruiken.
Ruim 200 mensen hebben de petitie Red Dorpshuis Het Terras al getekend. Dank voor uw steun.
Maar om indruk te maken op de politiek hebben we minstens 1000 steunbetuigingen nodig. Met elkaar gaan we dat halen
Hieronder kort beeldfragmenten van voorrondes 5g bij Gemeenteraad Amsterdam.
https://youtu.be/ZnOlvV66Ivc
Alfred Melse .
Beste allen,
Vandaag 1 juni ga ik deze petitie vroegtijdig sluiten vanwege het feit dat de aanbieding aan de Tweede Kamer van de petitie: sensorvergoeding.nl op 4 juni gaat plaats vinden. Deze petitie wordt meegenomen in die aanbieding en zal voor >53000 handtekeningen zorgen.
Ik dank iedereen voor zijn steun aan deze en ook aan de andere petitie want ongetwijfeld zijn er dubbelen in verwerkt.
Houd het nieuws in de gaten! Mogelijk op 26 juni is er een mogelijkheid om in de plenaire zaal van de Tweede Kamer aanwezig te zijn. Hoe meer mensen, hoe beter. TD1 zijn voor, medici zijn voor, de RondeTafel heeft een unaniem besluit genomen; wachten kan niet langer meer duren. Vergoeding moet er dit jaar komen, dat is waar we voor gaan.
De dag voor hemelvaart heeft Ruud van Nijen de petitie aangeboden aan de raad en het college van de gemeente Westerkwartier.
We hopen dat de raad het wijze besluit gaat nemen dat de gemeente deze periode moet gaan gebruiken alle in het verleden gemaakte plannen weer af te stoffen en compleet te maken, zodat er in 2022 kan worden begonnen met de aanleg.
Het college komt nu met de plannen voor de komende jaren. Deze plannen worden op 10 juli in de raadszaal van het gemeentehuis in Zuidhorn besproken.
U bent van harte welkom om deze vergadering live mee te maken. U kunt het ook volgen via een livestream op de website van de gemeente Westerkwartier, zie inspreker 2 om 20:13
Van de webiste van de Krimpenerwaard: Bewoners van Zuidplas (Moordrecht, Zevenhuizen, Nieuwerkerk ad IJssel en Moerkapelle) herkennen zich in de geluidsoverlast problematiek in de Gemeente Krimpenerwaard en zoeken samenwerking met de Actiegroep Geluidoverlast Motorfietsen in de Krimpenerwaard.
Snel naar: https://geluidoverlast-krimpenerwaard.com/2019/05/30/bewoners-gemeente-zuidplas-zoeken-samenwerking/ om aan te sluiten!.
https://www.facebook.com/PetitieNLRoei.