Zoon van Parnassiadode wil de waarheid: wat overkwam Tineke?
Tineke Verhagen was een van de slachtoffers van de mysterieuze Parnassiamoordenaar. Meer dan tien jaar later probeert haar zoon Peter steun te verzamelen om de waarheid alsnog te achterhalen. Het medisch beroepsgeheim zit onderzoek in de weg.
Door Carla van der Wal
Het gaat stap voor stap, net zoals Peter Verhagen zijn leven weer op orde kreeg. Een plaats tegelijk, handtekening voor handtekening, probeert hij steun te krijgen voor zijn petitie, om te zorgen dat de zaak van zijn moeder opnieuw kan worden onderzocht. Zo hoopt hij de wereld een klein beetje beter te maken. Want sinds de dood van zijn moeder beziet Peter het leven niet langer zoals vroeger. De wereld is een slechte plek. Of toch niet?
Hoop op vinden Het is eind 2007 als Tineke Verhagen met haar aan schizofrenie lijdende zoon, Peters broer, naar ggz-instelling Parnassia gaat. Daar, op die dag, verdwijnt ze, de lieve, zorgzame, pientere moeder. Meteen beginnen haar zoon Peter en schoondochter Jilly aan een zoektocht. Alles om haar te vinden. Jilly: ,,We zijn toen gaan kijken op allerlei plekken waarvan we dachten dat zij er zou kunnen zijn.’’ Eigenlijk doen ze maar wat, hopend op resultaat. Peter: ,,Helemaal in het begin dacht ik nog dat het goed zou komen, dat mijn moeder weer gevonden zou worden.’’ Tineke was weliswaar geestelijk in de war, na het overleden van haar man een jaar eerder, maar lichamelijk nog gezond.
Toch heeft Jilly meteen het gevoel dat er iets écht goed mis is. Ze heeft gelijk, blijkt na enkele slopende dagen zoeken. Zij en haar man hebben net tv opnames achter de rug om aandacht te vragen voor de vermissingszaak, als agenten aankomen bij hun huis. Ze hebben naast het allerslechtste nieuws ook de spullen van Tineke bij zich.
© Koen Verheijden Slootje Portret van de bij Parnassia vermoorde Tineke Verhagen Portret van de bij Parnassia vermoorde Tineke Verhagen © prive Het was een ongeluk, wordt het stel gezegd. Maar als Peter bij het water gaat kijken waarin zijn moeder zou zijn verdronken, ziet hij een slootje van nog geen 30 centimeter diep. En zijn moeder hield van zwemmen, kon dat goed. Hoe kan zo’n ongeluk zich voltrekken?
Hij weet zeker dat zijn moeder geen gewoon ongeluk heeft gehad als er meer doden vallen op of bij het terrein van zorginstelling Parnassia, waar ook Tineke is gevonden. Van de acht doden verdrinkt een groot aantal, net als Tineke, op een vreemde manier. Er komt een verdachte in beeld. Het is een patiënt van Parnassia, die gewelddadig en onvoorspelbaar is. De zaken komen uiteindelijk bekend te staan als de Parnassiamoorden. De moeder van Peter wordt opgegraven om alsnog sectie te verrichten.
Maar nooit kan de politie onderzoek doen zoals zij dat zou willen. De directie van Parnassia weigert elke medewerking, vanwege het beroepsgeheim. Er wordt een rechtszaak aangespannen. Het medisch dossier van de verdachte blijft ongeopend.
Sleutel Wat staat daarin? Is het de sleutel om de zaak op te lossen? Die vraag beheerst Peter de jaren erna, drijft hem tot op het randje van de waanzin. Net als die andere vragen. Wat weet bijvoorbeeld zijn broer, die zegt dat hij zich niets meer kan herinneren over de dag waarop zijn moeder verdween? Maar waarom viel hij Peter dan aan, toen ze na de dood van hun moeder samen over het terrein van Parnassia reden?
Peter krijgt PTSS, posttraumatisch stressstoornis, en kan nergens meer rust vinden. Eigenlijk heeft hij hulp nodig. Maar waar vindt je die, als een mogelijke moord bij een hulpinstelling aan de basis van je probleem staat? ,,Op de dag van de verdwijning raakten we ons onbezorgde leven kwijt’’, vat Jilly samen.
In hun woonplaats Zoetermeer voelt het alsof ze op straat anders worden aangekeken. Medewerkers van Parnassia lijken Verhagen vijandig gezind. Hij wil weg, zij ook. Dus gaan ze, samen met de kinderen. Eerst verwisselen ze Zoetermeer voor Vlaardingen, later voor een plaats in Duitsland. ,,Het was vluchtgedrag. Maar de rust hebben we hier gevonden.’’
Verdwijning
© prive Nieuwe moed verzamelen ze er ook. Als de verdwijning van Anne Faber doordringt tot de benedenwoning van Verhagen, wordt ook de dood van moeder Tineke weer opgerakeld, maar nu zonder alles overhoop te halen. Privacy stond het politieonderzoek naar de Parnassiadoden in de weg, privacy leidde er ook toe dat Michael P. niet de juiste behandeling kreeg, nadat hij was veroordeeld voor verkrachting van twee meisjes. P. leek een modelgevangene – tot hij Anne ombracht.
Peter voelt dat hij in actie moet komen. Zo begint het idee voor een petitie, die inmiddels honderden malen is getekend. Eigenhandig verzamelt hij er handtekeningen voor, door op pleinen en straten in Nederland te gaan staan. Ouderwets. Louterend ook, zegt Peter. ,,Ik vertrek met lood in mijn schoenen, maar als ik thuiskom, ben ik opgelucht. Nu praat ik met mensen over wat er is gebeurd. Ik leg uit waarom ik op straat sta. Ik merk dat er heel veel begrip is – eindelijk. Anderen vertellen me hun verhalen.’’
Zo leert Peter nu: niet iedereen is slecht. Soms heeft hij het gevoel dat zijn moeder ‘daarboven’ staat te juichen, om wat haar zoon nu doet. ,,Ze geniet van hoe het gaat. We hebben eindelijk de kracht om door te gaan.’’
In een reactie laat Parnassia weten geen mening te hebben over de petitie van Peter. Het is een zaak die bij de wetgever ligt, zegt een woordvoerder. ,,Wij hebben ons aan de regels te houden.’’ En dus ook aan het medisch beroepsgeheim.
https://www.ad.nl/binnenland/zoon-van-parnassiadode-wil-de-waarheid-wat-overkwam-tineke~a2dd3789/
https://www.onswijchen.nl/post/extreem-hoge-opkomst-bij-bijeenkomst-handen-af-van-het-wijchens-meer
Extreem hoge opkomst bij bijeenkomst “Handen af van het Wijchens Meer”
Met momenteel 1500 petities organiseerde actiegroep “Handen af van het Wijchens Meer” op donderdagavond 26 september een bijeenkomst met als doel: Kernachtig Wijchen vragen te laten beantwoorden over de plannen over bebouwing aan de oever van het Wijchens Meer. Aanvankelijk zou het bij de bankjes aan het meer (in het verlengde van de Don Emanuelstraat) worden gehouden, maar door het slechte weer werd er uitgeweken naar het uitvaartcentrum Wessels bij Vincent Tromp.
Mevrouw Roos Verhaak van de actiegroep ‘Handen af van het Wijchens Meer’ leidde de avond en Twan Bronckhorst en Wouter van den Boogaard afgevaardigden van Kernachtig Wijchen beantwoorden de vragen en haalden zoveel mogelijk informatie op voor de besluitvorming.
Doelstelling van de avond was dat inwoners hun geluid konden laten horen waarom zij tegen bebouwing aan de oevers van het Wijchens Meer zijn.
Geluiden die vanuit de inwoners kwamen waren:
Historisch uitzicht naar het centrum waaronder Antonius Ambt verdwijnt;
Senioren die straks naar een muur moeten gaan aankijken;
Waarom het Theehuis niet bij het zwembad bouwen daar is voldoende ruimte;
Waarom de inwoners niet in eerder stadium betrokken bij het plan;
Splits het plan in tweeën en laat de oever met rust;
Kunnen projectontwikkelaars na wijziging bestemmingsplan een schadeclaim indienen bij de gemeente;
Wat wilt u dat wij als inwoners doen om Kernachtig Wijchen te laten afzien van het bouwen aan de oevers bij het Wijchens Meer
Vraag van een inwoner was waarom in mei nadat de zienswijze is ingediend niet gelijk de projectontwikkelaars ingeschakeld zijn zodat ze een 2e plan konden ontwikkelen om zo de meeroevers onaangeroerd te kunnen laten, dan waren er nu niet de kosten geweest om het plan te herzien. In het plan zijn geen bepalingen opgenomen hoeveel verdiepingen er gebouwd mogen worden dat staat dus vrij.
Jan Wessels herinnert de politiek eraan dat er ook nog een uitvaartcentrum staat. Velen onder u zullen Sjaak Wessels nog herinneren, zoon Jan heeft het uitvaartcentrum van zijn vader voortgezet en nu al enkele jaren Vincent Tromp. Jan legt uit: “De oever mag bebouwd worden op 3 meter boven het maaiveld bij de Meerdreef. Jan heeft uitgerekend dat het nu momenteel 2 ½ meter lager is en er 5 ½ meter gebouwd mag worden”.
Het waren niet alleen bezwaren die op de avond uitgesproken zijn, ook lof woorden naar Kernachtig Wijchen de grootste partij die er toch maar staat om de inwoners te woord te staan. Twan Bronckhorst fractievoorzitter van Kernachtig Wijchen: “De boodschap die de inwoners op deze avond geven daar moeten we in de raad over nadenken en meenemen in de ruimte tussen 7 en 24 oktober om de mening te vormen in de commissieraad.
Conclusie van de inwoners vanavond: Bebouwing is niet aanvaardbaar op een mooi historisch stuk dat ga je niet opofferen aan bebouwing.
Klik op onderstaande link: Stel nu de telecomproviders aansprakelijk via de Nationele Bond Overheidszaken!
http://www.bondoverheidszaken.nl/5g-aansprakelijkheidstelling-incl.-dagvergoeding.html.
Zaterdag 21 september waren we te horen op RTV Katwijk! Gemist? Luister het hier terug:
https://youtu.be/KNdIjR5vA3U.
In een brief aan de Telegraaf komt nog een extra argument voorbij: "De wirwar van regeltjes en de daarbij behorende snelheden maken de kans op boetes allen maar groter." met als conclusie "Nee dan zijn we beter afmet continu 100 en een soepele doorstroming."
Het is 1 van de 3 brieven waarover gestemd kan worden, de winnaar wordt geplaatst. De andere brieven hadden als strekking "Doe eerst wat aan al die verkeersaso’s en idioten die met een gsm aan het stuur zitten.
Begin nu eens niet bij de burger." en "Zes procent van de vervuiling ligt aan de snelheid. Vliegen en schepen blijven buiten beeld. Een derde komt uit het buitenland."
Welke brief zal het winnen?
Al oud dient een burger te regeren over wat een instelling persoonlijk is en zijn daar al oude regelingen van opvoeding, opleiding, dienstverlening, economie, politiek en diplomatie voor waarmee men hoopt op democratie.
Maar hoe men als kabinet wil regeren om aan een participatie maatschappij natuurlijk als mensen te voldoen is onvolledig. Men krijgt niet rond wat wetgevende machten zijn die we elkaar dienen te verlenen dan wel schuldig willen zijn.
Binnen de Trias, het rechtsbestel of wat een politiek bestel is missen we burgers die vragen dan wel antwoorden gaan-die-wegen onderling op elkaar in spelen dan wel af wisselen binnen en buiten overheden van plaatselijk tot en met mondiaal.
De burger binnen en buiten de overheden is gehouden aan integer optreden en binnen de openbare orde gelden naleving wetten en regels tot daaraan voor 100 % is voldaan. Overleg is er niet of nauwelijks in te zoeken dan achteraf een praten als brugman.
Met deze petitie en/of het promoveren binnen De Menselijke Komedie naar dat wat van, voor en met elk een-en-ander Natuurlijk, Menselijk en Maatschappelijk genoeg is om dit onderling met elkaar te overleggen of wat daar verder van in een (ver)stand van nood (en dus recht) zaken dan wel (innovatie) wensen de vraag dan wel antwoord van elke burger binnen en buiten (w)elke overheden dan ook is, een kans om wat een gemis is aan te vullen.
Gaan-die-wegen dat mensen binnen academies en stagebedrijven die we hier als burgers met overheden voor in het leven tot en met over-een-komen gaan ontwikkelen zal zich zelf ben voegen wat verantwoordelijk heden van, voor en met elk een-en-ander als burger binnen en buiten overheden dan wel op straten, pleinen, in treinen en musea uit en thuis of wat van plaatselijk tot en met mondiaal kan zijn.
Burger bewust genoeg om te (om)slagen voor een examen dat er nood (en dus recht) zakelijk dan wel (innovatie) gewenst is om zich zelf met dienstverleners, bestuurders of wat binnen publieke sectoren zich zelf met meer of minder burgers op afspraak verstaanbaar te maken binnen een derde kamer. En hoe die zich zelf nu en dan, hier en daar, hoe vluchtig dan ook voor korter of langer ergens voor kan doen. Dit zal zich zelf nu en dan, hier en daar, hoe vluchtig dan ook dat toekomsten zich zelf op blijven stapelen in wat nu nog een te veel dan wel te weinig van het goede voor deze of gene is, wel zeker laten (be)raden.
En (w)elke burger kan zich zelf binnen dat wat Kwantum gegevens kunnen (b)lijken terug ontwikkelen dan wel opschakelen met al het ter zijde dat zo compleet complex niet blijft als we het hier eindeloos als begin keer en keer over (heden of niet over) hebben. Voorlopige aangenomen met wat voorlopig een aanname is en blijft.
Zo dat elk een-en-ander uit eindelijk door heeft ontwikkeld dat we elkaar als nooit te voren kunnen terug vinden in dat wat overleg is van plezier of wat meer is..
Met een regering op basis van mensen rechten zit daar niet veel anders op en anders is binnen als overheden van plaatselijk tot en met mondiaal even eens niet in Staat tot regeren. Wat nood (en dus recht) zaak dan wel (innovatie) wens is moet open en op universele mensen, kinderen, dieren en milieu rechten van alle orden en in alle staten van plaatselijk tot en met mondiaal een gaan-die-wegen (ver)dienen te ontwikkelen. En om niet(s en n)iemand in het al gemeen, bij zonder, eigen aardig en functioneel heden.
Laten we van wal gaan naar diepten, hoogten, verten al dan niet terug of door ontwikkeld in de tijd, ruimte of wat een vraag dan wel antwoord van deze of genen is om helemaal niets dat nog tegen zit.
Uit eindelijk is er dan het accepteren, respecteren en corresponderen met omgang vormen en inhoud normen waar men niet minder maar meer van in ontwikkeling of hoe men uiten wil van wat een wonder is waar men in gelooft, op hoopt of wat natuurlijk, menselijk en maatschappelijk is om voor korter of langer van uit te gaan zonder elkaar uit te moeten sluiten of erger buiten.
En wat misdaad, terreur, hacken of wat pesten en plagiëren is zal uit eindelijk wel haast verdwijnen. Daar zien mensen uit de onderwerelden dan geen brood en spelen meer in. Laten we geloven in dat wat natuurlijk, menselijk en maatschappelijk is als nooit te voren want universele mensen rechten in relatie tot en met informatisering technologieën verlenen ons wat we maar willen dromen die meer als gewoonte dan als uitzondering uit kunnen komen.
En allemaal omdat we door ontwikkelen op een logica die zich zelf onmiskenbaar voor doet en met nood (en dus recht) zakelijke dan wel (innovatie) gewenste (om)gang dan wel aan (inhoud)norm waar we niet snel genoeg van krijgen. Waar we in principe per definitie dus op zitten te wachten.
En waardoor geen droom meer voor de een een wapen is om de ander een nachtmerrie mee te bezorgen. Gewoon omdat begrip niet voor handen, in harten hen hoofden is om kort en/of uit te sluiten wat voor eerst en later de vraag dan wel antwoord is als ergens de nood of wat te hoog, laag, diep en ver gezocht of wat is..
Senator Murkowski stelt vragen over de naderende ontmanteling van de HAARP-faciliteit in Alaska. In feite is het defensiegerelateerde onderzoek gedaan en niemand wil de $ 5 miljoen per jaar betalen om het voor academisch onderzoek in stand te houden.
https://www.youtube.com/watch?v=x2O-DVgcvWQ&feature=player_embedded&fbclid=IwAR3Y2V8P9yO9X2mDsRqCHmABGCFpHx7e1K0QWleDOLh8SX5WBDQfANkpRwI.
What an awesome response we have on this petition!
I just wanted to share some things from our fellow students, which I noticed while watching the petitions.
Third year students now can take the test for fourth year so they don’t have to do it in fourth year while someone has done it in third year and passed but it didn’t count because it is formative...
Someone else from ATPM told me that they also need to take the PGT while they had totally different classes the past three years!
When there are enough responses, I want to take this to the exam committee so stay connected and keep sharing the petition! .
Op de website van De Goede Zaak is een actie gestart voor 100 als maximumsnelheid. Teken ook daar even.