Zoon van Parnassiadode wil de waarheid: wat overkwam Tineke?
Tineke Verhagen was een van de slachtoffers van de mysterieuze Parnassiamoordenaar. Meer dan tien jaar later probeert haar zoon Peter steun te verzamelen om de waarheid alsnog te achterhalen. Het medisch beroepsgeheim zit onderzoek in de weg.
Door Carla van der Wal
Het gaat stap voor stap, net zoals Peter Verhagen zijn leven weer op orde kreeg. Een plaats tegelijk, handtekening voor handtekening, probeert hij steun te krijgen voor zijn petitie, om te zorgen dat de zaak van zijn moeder opnieuw kan worden onderzocht. Zo hoopt hij de wereld een klein beetje beter te maken. Want sinds de dood van zijn moeder beziet Peter het leven niet langer zoals vroeger. De wereld is een slechte plek. Of toch niet?
Hoop op vinden Het is eind 2007 als Tineke Verhagen met haar aan schizofrenie lijdende zoon, Peters broer, naar ggz-instelling Parnassia gaat. Daar, op die dag, verdwijnt ze, de lieve, zorgzame, pientere moeder. Meteen beginnen haar zoon Peter en schoondochter Jilly aan een zoektocht. Alles om haar te vinden. Jilly: ,,We zijn toen gaan kijken op allerlei plekken waarvan we dachten dat zij er zou kunnen zijn.’’ Eigenlijk doen ze maar wat, hopend op resultaat. Peter: ,,Helemaal in het begin dacht ik nog dat het goed zou komen, dat mijn moeder weer gevonden zou worden.’’ Tineke was weliswaar geestelijk in de war, na het overleden van haar man een jaar eerder, maar lichamelijk nog gezond.
Toch heeft Jilly meteen het gevoel dat er iets écht goed mis is. Ze heeft gelijk, blijkt na enkele slopende dagen zoeken. Zij en haar man hebben net tv opnames achter de rug om aandacht te vragen voor de vermissingszaak, als agenten aankomen bij hun huis. Ze hebben naast het allerslechtste nieuws ook de spullen van Tineke bij zich.
© Koen Verheijden Slootje Portret van de bij Parnassia vermoorde Tineke Verhagen Portret van de bij Parnassia vermoorde Tineke Verhagen © prive Het was een ongeluk, wordt het stel gezegd. Maar als Peter bij het water gaat kijken waarin zijn moeder zou zijn verdronken, ziet hij een slootje van nog geen 30 centimeter diep. En zijn moeder hield van zwemmen, kon dat goed. Hoe kan zo’n ongeluk zich voltrekken?
Hij weet zeker dat zijn moeder geen gewoon ongeluk heeft gehad als er meer doden vallen op of bij het terrein van zorginstelling Parnassia, waar ook Tineke is gevonden. Van de acht doden verdrinkt een groot aantal, net als Tineke, op een vreemde manier. Er komt een verdachte in beeld. Het is een patiënt van Parnassia, die gewelddadig en onvoorspelbaar is. De zaken komen uiteindelijk bekend te staan als de Parnassiamoorden. De moeder van Peter wordt opgegraven om alsnog sectie te verrichten.
Maar nooit kan de politie onderzoek doen zoals zij dat zou willen. De directie van Parnassia weigert elke medewerking, vanwege het beroepsgeheim. Er wordt een rechtszaak aangespannen. Het medisch dossier van de verdachte blijft ongeopend.
Sleutel Wat staat daarin? Is het de sleutel om de zaak op te lossen? Die vraag beheerst Peter de jaren erna, drijft hem tot op het randje van de waanzin. Net als die andere vragen. Wat weet bijvoorbeeld zijn broer, die zegt dat hij zich niets meer kan herinneren over de dag waarop zijn moeder verdween? Maar waarom viel hij Peter dan aan, toen ze na de dood van hun moeder samen over het terrein van Parnassia reden?
Peter krijgt PTSS, posttraumatisch stressstoornis, en kan nergens meer rust vinden. Eigenlijk heeft hij hulp nodig. Maar waar vindt je die, als een mogelijke moord bij een hulpinstelling aan de basis van je probleem staat? ,,Op de dag van de verdwijning raakten we ons onbezorgde leven kwijt’’, vat Jilly samen.
In hun woonplaats Zoetermeer voelt het alsof ze op straat anders worden aangekeken. Medewerkers van Parnassia lijken Verhagen vijandig gezind. Hij wil weg, zij ook. Dus gaan ze, samen met de kinderen. Eerst verwisselen ze Zoetermeer voor Vlaardingen, later voor een plaats in Duitsland. ,,Het was vluchtgedrag. Maar de rust hebben we hier gevonden.’’
Verdwijning
© prive Nieuwe moed verzamelen ze er ook. Als de verdwijning van Anne Faber doordringt tot de benedenwoning van Verhagen, wordt ook de dood van moeder Tineke weer opgerakeld, maar nu zonder alles overhoop te halen. Privacy stond het politieonderzoek naar de Parnassiadoden in de weg, privacy leidde er ook toe dat Michael P. niet de juiste behandeling kreeg, nadat hij was veroordeeld voor verkrachting van twee meisjes. P. leek een modelgevangene – tot hij Anne ombracht.
Peter voelt dat hij in actie moet komen. Zo begint het idee voor een petitie, die inmiddels honderden malen is getekend. Eigenhandig verzamelt hij er handtekeningen voor, door op pleinen en straten in Nederland te gaan staan. Ouderwets. Louterend ook, zegt Peter. ,,Ik vertrek met lood in mijn schoenen, maar als ik thuiskom, ben ik opgelucht. Nu praat ik met mensen over wat er is gebeurd. Ik leg uit waarom ik op straat sta. Ik merk dat er heel veel begrip is – eindelijk. Anderen vertellen me hun verhalen.’’
Zo leert Peter nu: niet iedereen is slecht. Soms heeft hij het gevoel dat zijn moeder ‘daarboven’ staat te juichen, om wat haar zoon nu doet. ,,Ze geniet van hoe het gaat. We hebben eindelijk de kracht om door te gaan.’’
In een reactie laat Parnassia weten geen mening te hebben over de petitie van Peter. Het is een zaak die bij de wetgever ligt, zegt een woordvoerder. ,,Wij hebben ons aan de regels te houden.’’ En dus ook aan het medisch beroepsgeheim.
https://www.ad.nl/binnenland/zoon-van-parnassiadode-wil-de-waarheid-wat-overkwam-tineke~a2dd3789/
HEMA is een nieuwe cao overeengekomen met vakbond CNV. Daarin zijn afspraken gemaakt over lagere lonen voor nieuwe werknemers.
Een winkelmedewerker kon eerst maximaal 2766 euro bruto per maand verdienen, nu wordt dat maximaal 2055 euro. Een filiaalmanager kreeg voorheen maximaal 4158 euro salaris per maand, dat wordt onder de nieuwe cao 3148 euro. Ook de onregelmatigheidstoeslagen zijn aangepast. Bestaande medewerkers worden niet gekort op hun salaris en kunnen nog gewoon binnen hun oude schalen doorgroeien. FNV deed niet mee aan de onderhandelingen, omdat de afspraken over lagere lonen voor nieuwe werknemers tegen de principes van de bond voor gelijk loon bij gelijk werk ingaan, zo bevestigt een woordvoerster van HEMA na berichtgeving van de NOS. Bij de HEMA werken in totaal 19.000 mensen, maar daar zitten ook de werknemers in het buitenland en het personeel van franchisenemers bij. Voor hen geldt de HEMA-cao niet.
CAO-lonen nieuwe HEMA-medewerkers flink omlaag HEMA is een nieuwe cao overeengekomen met vakbond CNV. Daarin zijn afspraken gemaakt over lagere lonen voor nieuwe werknemers.
Een winkelmedewerker kon eerst maximaal 2766 euro bruto per maand verdienen, nu wordt dat maximaal 2055 euro.
Een filiaalmanager kreeg voorheen maximaal 4158 euro salaris per maand, dat wordt onder de nieuwe cao 3148 euro. Ook de onregelmatigheidstoeslagen zijn aangepast. Bestaande medewerkers worden niet gekort op hun salaris en kunnen nog gewoon binnen hun oude schalen doorgroeien. FNV deed niet mee aan de onderhandelingen, omdat de afspraken over lagere lonen voor nieuwe werknemers tegen de principes van de bond voor gelijk loon bij gelijk werk ingaan, zo bevestigt een woordvoerster van HEMA na berichtgeving van de NOS. Bij de HEMA werken in totaal 19.000 mensen, maar daar zitten ook de werknemers in het buitenland en het personeel van franchisenemers bij. Voor hen geldt de HEMA-cao niet.
Beste ondertekenaars,
Het heeft twee jaar geduurd, maar het is gelukt: het betaald parkeren op de Heemraadssingel wordt verlengd tot 23.00 uur en ook op zondag. De mogelijkheid voor bewoners omver parkeren zal een stuk beter worden.
Onze petitie heeft dit zeker op gang gebracht. Bedankt voor jullie steun!
Ad Standaart
Hoera, er is duidelijkheid omtrent de overgangsregeling voor regieverpleegkundigen. Glunderende en tevreden mensen staan met minister Bruno Bruins op de foto met het plan wat gepresenteerd gaat worden welke verpleegkundige zich straks mag laten inschrijven als regieverpleegkundige in het nieuwe BIG register in 2020.
Ik was niet blij met dit nieuws, sterker nog: ik ben er twee dagen ziek van geweest. Getuige de reacties op Twitter, LinkedIn, Facebook merk ik dat ik niet de enigste verpleegkundige ben.
Vooropgesteld ben ik voorstander voor meer onderscheid tussen MBO en HBO opgeleide verpleegkundigen. Uiteraard moeten we kunnen aantonen bij herregistratie in het BIG -register wat je aan deskundigheid hebt gedaan of welke vervolgopleidingen gedaan zijn. Maar dat geldt voor iedere mbo en hbo verpleegkundige.
Om in aanmerking te komen voor het register regieverpleegkundige (HBO Verpleegkundige) wordt het vanaf 2020 voor een hele grote groep ‘oude stijl’ opgeleide HBO en gespecialiseerde inservice verpleegkundigen een drempel opgeworpen om nog op hun eigen niveau straks werkzaam te kunnen blijven. De keuze is: een toets doen en niemand weet nog hoe zwaar deze toets zal zijn, wat de kosten hiervan zullen zijn en voor wiens rekening dat komt. Als je niets doet dan kom je als HBO Verpleegkundige met diploma ouder dan 2012 in een MBO register. Inservice opgeleide verpleegkundige moeten daarnaast nog een pittige scholing doen. Ik vind dat onverteerbaar. Hiermee wordt geïmpliceerd dat deze groep verpleegkundigen stil zijn blijven staan t.o.v. junior HBO opgeleide verpleegkundigen nieuwe stijl die niets hoeven te toetsen of aan te leveren. De 'oude stijl' HBO Verpleegkundigen zijn gemiddeld tussen de 35 en 55 jaar en zijn vaak hoog gekwalificeerd in diverse vervolgopleidingen. Deze groep verpleegkundigen hebben niet stil gezeten getuigen overvolle aanmeldingen voor verpleegkundige vervolgopleidingen op het niveau van NLQF6. Dit plan is niet te verkopen voor deze grote groep werkzame verpleegkundigen.
Daarnaast twijfel ik of de titel regieverpleegkundige daadwerkelijk iets toevoegt aan het verschil tussen MBO en HBO Verpleegkundigen. Diverse critici hebben hun twijfels over de inhoud van de beroepsprofielen geuit en de invoering van het BIG register voor regieverpleegkundigen. In de toestroom hierna toe is op geen enkele wijze goed onderzoek gedaan wat de verpleegkundigen zelf vinden. Weer is er over de verpleegkundige gesproken maar niet met. Deze registratie zal tot nivellering van de verpleegkundige beroepen leiden. Dit onzalige plan moet van tafel en commissie Meurs erachter aan. Ga met de verpleegkundigen zelf in gesprek en maak goede afspraken omtrent functiedifferentie en functiehuizen. Dan komen we tot echte kwaliteit van zorg.
Hildegard Tip - Tummers (Gespecialiseerd dementieverpleegkundige & HBO Verpleegkundige / BSc in Nursing … helaas met een diploma uit 2005)
De dag nadat deze petitie aan werd geboden vond er in de Tweede Kamer een VAO plaats over het studeren met een functiebeperking in het MBO en HO. Tijdens dat VAO werden verschillende moties ingediend.
De minister heeft de Kamer al eerder toegezegd met dit onderwerp aan de slag te gaan. Een evaluatie door de Kamer vindt waarschijnlijk plaats in oktober, tijdens de begrotingsbehandeling Onderwijs.
Afgelopen week heeft het actiecomité gesproken met de LHV. Het gesprek had het karakter van een eerste kennismaking.
Er is in een open sfeer met elkaar gesproken en over en weer is serieus en aandachtig geluisterd. Bij het gesprek is aangegeven dat wij als comité nog niet zover zijn dat we zaken kunnen concretiseren aangezien inventarisatie bij de achterban nog gaande is. Er kon al wel worden geconcludeerd, dat onze zorgen breder zijn dan puur de vertegenwoordiging van de waarnemers en dat we ons zorgen maken over de (gezamenlijke) toekomst van de huisartsenzorg.
Onze zorgen zijn op te delen in de 3 thema's: 1. Vertegenwoordiging van de waarnemers binnen de LHV 2. De organisatie van de huisartsenzorg (inclusief financiering, wet DBA) 3. De toegenomen werkdruk (inclusief voorwaarden om onder te werken, personeelstekorten etc).
Ook is door ons aangegeven dat het gevoel bestaat dat de huidige inrichting van financiering en vertegenwoordiging er toe leidt dat er onderling (praktijkhouders vs. waarnemers) spanningen ontstaan die aan ons aller positie afbreuk doen. Rond de diverse onderwerpen hebben wij zorgen en ervaringen uitgesproken over ons vak en de richting waarin dit zich beweegt.
Als vervolg is afgesproken dat er, na de plenaire bijeenkomsten op 28 mei en 13 juni, een vervolgafspraak wordt ingepland om met elkaar tot conclusies te komen en actiepunten te formuleren. Het streven is om dit eind juni te laten plaatsvinden.
In de tussentijd zal ons platform live gaan waarbij we jullie hulp nodig hebben om aan de hand van stellingen de mening van onze achterban duidelijk te krijgen! Aanmelden kan nog steeds via https://huisartsvandetoekomst.nl
11 juni om 19:00 wordt het voorlopige aantal handtekeningen van de petitie aangeboden aan de wethouder en raadsleden van de gemeente. Om indruk te maken kun je hierbij aanwezig zijn voor een stil protest.
Daarna begint om 19:30 de informatieavond. Alles vindt plaats bij de Willisstee in Wilnis.
Het zou indruk maken als er al 1000 ondertekeningen zijn. De petitie loopt na de informatieavond nog door tot en met 25 juni.