Updates
AD 17-05-2015 Zoon van Parnassiadode wil de waarheid: wat overkwam Tineke?
Zoon van Parnassiadode wil de waarheid: wat overkwam Tineke?
Tineke Verhagen was een van de slachtoffers van de mysterieuze Parnassiamoordenaar. Meer dan tien jaar later probeert haar zoon Peter steun te verzamelen om de waarheid alsnog te achterhalen. Het medisch beroepsgeheim zit onderzoek in de weg.
Door Carla van der Wal
Het gaat stap voor stap, net zoals Peter Verhagen zijn leven weer op orde kreeg. Een plaats tegelijk, handtekening voor handtekening, probeert hij steun te krijgen voor zijn petitie, om te zorgen dat de zaak van zijn moeder opnieuw kan worden onderzocht. Zo hoopt hij de wereld een klein beetje beter te maken. Want sinds de dood van zijn moeder beziet Peter het leven niet langer zoals vroeger. De wereld is een slechte plek. Of toch niet?
Hoop op vinden Het is eind 2007 als Tineke Verhagen met haar aan schizofrenie lijdende zoon, Peters broer, naar ggz-instelling Parnassia gaat. Daar, op die dag, verdwijnt ze, de lieve, zorgzame, pientere moeder. Meteen beginnen haar zoon Peter en schoondochter Jilly aan een zoektocht. Alles om haar te vinden. Jilly: ,,We zijn toen gaan kijken op allerlei plekken waarvan we dachten dat zij er zou kunnen zijn.’’ Eigenlijk doen ze maar wat, hopend op resultaat. Peter: ,,Helemaal in het begin dacht ik nog dat het goed zou komen, dat mijn moeder weer gevonden zou worden.’’ Tineke was weliswaar geestelijk in de war, na het overleden van haar man een jaar eerder, maar lichamelijk nog gezond.
Toch heeft Jilly meteen het gevoel dat er iets écht goed mis is. Ze heeft gelijk, blijkt na enkele slopende dagen zoeken. Zij en haar man hebben net tv opnames achter de rug om aandacht te vragen voor de vermissingszaak, als agenten aankomen bij hun huis. Ze hebben naast het allerslechtste nieuws ook de spullen van Tineke bij zich.
© Koen Verheijden Slootje Portret van de bij Parnassia vermoorde Tineke Verhagen Portret van de bij Parnassia vermoorde Tineke Verhagen © prive Het was een ongeluk, wordt het stel gezegd. Maar als Peter bij het water gaat kijken waarin zijn moeder zou zijn verdronken, ziet hij een slootje van nog geen 30 centimeter diep. En zijn moeder hield van zwemmen, kon dat goed. Hoe kan zo’n ongeluk zich voltrekken?
Hij weet zeker dat zijn moeder geen gewoon ongeluk heeft gehad als er meer doden vallen op of bij het terrein van zorginstelling Parnassia, waar ook Tineke is gevonden. Van de acht doden verdrinkt een groot aantal, net als Tineke, op een vreemde manier. Er komt een verdachte in beeld. Het is een patiënt van Parnassia, die gewelddadig en onvoorspelbaar is. De zaken komen uiteindelijk bekend te staan als de Parnassiamoorden. De moeder van Peter wordt opgegraven om alsnog sectie te verrichten.
Maar nooit kan de politie onderzoek doen zoals zij dat zou willen. De directie van Parnassia weigert elke medewerking, vanwege het beroepsgeheim. Er wordt een rechtszaak aangespannen. Het medisch dossier van de verdachte blijft ongeopend.
Sleutel Wat staat daarin? Is het de sleutel om de zaak op te lossen? Die vraag beheerst Peter de jaren erna, drijft hem tot op het randje van de waanzin. Net als die andere vragen. Wat weet bijvoorbeeld zijn broer, die zegt dat hij zich niets meer kan herinneren over de dag waarop zijn moeder verdween? Maar waarom viel hij Peter dan aan, toen ze na de dood van hun moeder samen over het terrein van Parnassia reden?
Peter krijgt PTSS, posttraumatisch stressstoornis, en kan nergens meer rust vinden. Eigenlijk heeft hij hulp nodig. Maar waar vindt je die, als een mogelijke moord bij een hulpinstelling aan de basis van je probleem staat? ,,Op de dag van de verdwijning raakten we ons onbezorgde leven kwijt’’, vat Jilly samen.
In hun woonplaats Zoetermeer voelt het alsof ze op straat anders worden aangekeken. Medewerkers van Parnassia lijken Verhagen vijandig gezind. Hij wil weg, zij ook. Dus gaan ze, samen met de kinderen. Eerst verwisselen ze Zoetermeer voor Vlaardingen, later voor een plaats in Duitsland. ,,Het was vluchtgedrag. Maar de rust hebben we hier gevonden.’’
Verdwijning
© prive Nieuwe moed verzamelen ze er ook. Als de verdwijning van Anne Faber doordringt tot de benedenwoning van Verhagen, wordt ook de dood van moeder Tineke weer opgerakeld, maar nu zonder alles overhoop te halen. Privacy stond het politieonderzoek naar de Parnassiadoden in de weg, privacy leidde er ook toe dat Michael P. niet de juiste behandeling kreeg, nadat hij was veroordeeld voor verkrachting van twee meisjes. P. leek een modelgevangene – tot hij Anne ombracht.
Peter voelt dat hij in actie moet komen. Zo begint het idee voor een petitie, die inmiddels honderden malen is getekend. Eigenhandig verzamelt hij er handtekeningen voor, door op pleinen en straten in Nederland te gaan staan. Ouderwets. Louterend ook, zegt Peter. ,,Ik vertrek met lood in mijn schoenen, maar als ik thuiskom, ben ik opgelucht. Nu praat ik met mensen over wat er is gebeurd. Ik leg uit waarom ik op straat sta. Ik merk dat er heel veel begrip is – eindelijk. Anderen vertellen me hun verhalen.’’
Zo leert Peter nu: niet iedereen is slecht. Soms heeft hij het gevoel dat zijn moeder ‘daarboven’ staat te juichen, om wat haar zoon nu doet. ,,Ze geniet van hoe het gaat. We hebben eindelijk de kracht om door te gaan.’’
In een reactie laat Parnassia weten geen mening te hebben over de petitie van Peter. Het is een zaak die bij de wetgever ligt, zegt een woordvoerder. ,,Wij hebben ons aan de regels te houden.’’ En dus ook aan het medisch beroepsgeheim.
https://www.ad.nl/binnenland/zoon-van-parnassiadode-wil-de-waarheid-wat-overkwam-tineke~a2dd3789/
Resultaten enquête over het voorgenomen besluit tot fusie van het Sint Maartenscollege en het Porta Mosana College
Bericht van de oudervereniging Porta Mosana College
LVO – Maastricht heeft in een nieuwsbrief uitkomsten van de enquête gedeeld. De hoofdconclusie van de nieuwsbrief is dat de standpunten over het voorgenomen besluit nogal uiteenlopen.
Per school worden per thema resultaten aangegeven. We missen echter een aantal resultaten in het overzicht, die voor ons ouders belangrijk zijn. Uiteindelijk is de vraag relevant hoeveel steun er nu is voor het voorgenomen besluit. De meerderheid van de respondenten steunt het voorstel niet en wij vinden het opvallend dat dit niet vermeld wordt. Het totaal aantal respondenten bedraagt 1.613 van de 7384, hiervan zijn 668 respondenten tegen de fusie (41,4%), voor de fusie zijn 611 respondenten (37,8%), en 334 respondenten hebben geen mening (20,7%). Het lijkt ons dat dit uiteindelijk een zeer relevante uitkomst is.
Mening van leerlingen en ouders samengevat
Voor ons ouders is vooral van belang wat ouders en leerlingen van de fusie vinden, ouders en leerlingen zijn immers de primaire stakeholders. Het resultaat is als volgt: Bij PMC is 50% van de ouders en leerlingen die de enquete invulden tegen de fusie, 31% is voor en 19% heeft geen mening. Bij SMC is 47% van de ouders en leerlingen die respondeerden tegen de fusie, 32% voor en 21% heeft geen mening. Cijfers zijn geduldig, je kunt er veel kanten mee uit, maar deze resultaten kunnen niet worden uitgelegd als steun voor het fusievoorstel. De respons van ouders en leerlingen bij het vmbo is o.i. te gering om hier te worden vermeld. Dat de docenten van het vmbo sterk voor de fusie zijn snappen wij overigens heel goed. Zoals al eerder gezegd betreuren wij de gang van zaken bij het vmbo heel erg. Maar het gaat hier om een evenwichtige presentatie van de meningen van alle betrokkenen.
Aanbieden petitie
De oudervereniging van het Porta Mosana College en de ouderraad van het Sint Maartenscollege hebben er in een gezamenlijk petitie voor gepleit om het voorgenomen besluit om de scholen per 1 augustus volgend jaar te fuseren uit te stellen, en eerst duidelijkheid te geven over vele vragen die nog niet beantwoord zijn. De petitie was in minder dan zes dagen tijd door 550 ouders, leerlingen en docenten getekend. Op donderdag 20 juni j.l. hebben wij de petitie aangeboden aan de centrale directie die kantoor houdt in het Sint Maartenscollege. We stonden voor een dichte deur. De eerlijkheid gebied ons te zeggen dat we dit hadden kunnen vermoeden. Door het College van Bestuur waren we op het hoofdkantoor van LVO te Sittard uitgenodigd. Maar afgezien van de logistieke problemen vonden wij aanbieden in Sittard geen goed idee omdat het gaat om de scholen in Maastricht. Inmiddels hebben wij bevestiging dat de petitie in goede orde is ontvangen door LVO. De petitie werd ook aangeboden aan beide MRs. Wij danken alle ondertekenaars voor hun steun. We hopen dat LVO en de MR zich rekenschap geven van de zorgen die bij vele betrokkenen leven over het voorgenomen besluit.
Artikel in de Telegraaf
Graag onderstaand artikel delen in uw eigen netwerk en verzoek tot delen. Alvast bedankt. De link naar onze petitie is: https://petities.nl/petitions/bescherm-livemuziek-in-de-horeca?locale=nl
Link naar artikel telegraaf is: https://www.telegraaf.nl/nieuws/1764155669/steeds-minder-klinkt-het-amsterdamse-lied-in-de-binnenstad?fbclid=IwAR0wm-jRmY971cTaMy3-by74n1CBek7foF9yPiCmufu9AC2F8XfOGz-paUI
.
Overhandigen petitie vandaag 27 juni te Nijmegen
De petitie “Behoud het KNIR te Rome voor de gehele Nederlandse academische gemeenschap’ is met 2.568 ondertekeningen een groot succes. Als initiatiefnemers danken we iedereen hartelijk voor de ondersteuning en verspreiding in het werkveld.
Vanmiddag, 27 juni 2019, overhandigen we in Nijmegen de petitie aan prof. dr. Daniël Wigboldus, voorzitter van het koepelbestuur van de Nederlandse Wetenschappelijke Instituten in het Buitenland, waar het KNIR onder valt. Dit koepelbestuur zal op vrijdag 28 juni vergaderen over de nieuwe koers die penvoerder Rijksuniversiteit Groningen met het KNIR wil inzetten.
De gigantische respons op de petitie toont de grote en breed gedragen waardering voor het KNIR in de huidige vorm: een inspirerend, nationaal en onafhankelijk wetenschappelijk instituut, waar onderzoekers elkaar vanuit verschillende disciplines en universiteiten op inhoud kunnen ontmoeten, en waar de specifieke expertise van het KNIR ook voor toekomstige generaties onderzoekers wordt ontsloten.
Onder de 2.568 ondertekenaars bevinden zich:
• 133 hoogleraren, van wie: 24 van de Universiteit Utrecht; 10 van de Rijksuniversiteit Groningen; 16 van de Radboud Universiteit Nijmegen; 10 van de Vrije Universiteit; 22 van de Universiteit van Amsterdam; 22 van de Universiteit Leiden; 3 van de Erasmus Universiteit Rotterdam; 1 van Universiteit Tilburg; 1 van de Open Universiteit; 2 van de Universiteit Maastricht; en universiteiten in het buitenland.
• 15 directeuren van musea en vergelijkbare wetenschapsinstituten zoals het Nederlands Interuniversitair Kunsthistorisch Instituut (NIKI) te Florence, en het Nederlands Instituut te Athene
• 11 voormalige directeuren en stafleden van het KNIR
• 157 UHD’s en UD’s, oftewel Universitair (Hoofd)docenten
• 90 (senior) onderzoekers
• 70 promovendi
• 19 conservatoren van musea
• 12 kunstenaars en schrijvers
• 58 docenten Klassieke Talen
• Honderden studenten en oud-bursalen, die op het KNIR een cursus volgden, of er hun scriptie schreven.
795 ondertekenaars verkozen anoniem te blijven; 259 tekenden vanuit het buitenland.
Petitie bij Wit aan Zet in Pakhuis de Zwijger
Afgelopen 25 juni hebben wethouder onderwijs van Amsterdam, Marjolein Moorman, en voorzitter van Curriculum.nu, Theo Douma, kennis genomen van de petitie. Aan de heer Douma is gevraagd of 'vreemd' bij Moderne Vreemde Talen voortaan tussen haakjes mag staan: voor veel leerlingen is een van deze talen niet vreemd, maar juist een dagelijkse thuistaal.
Ook dit is 'Wit aan Zet'.
Ad Kerkhof over suïcidecijfers 2018
Op de website van de Ivonne van de Ven Stichting tref je een
Video-bericht Ad Kerkhof n.a.v. suïcide cijfers 2018
.
wkpa.nl: interview over taboe doorbreken
Zelfs in Nederland heerst nog steeds een ontzettend taboe op alles rondom menstruatie. Vaak worden tampons maar ‘onder de tafel’ doorgegeven aan een vriendin en op het werk vertellen vrouwen niet makkelijk dat ze buikpijn hebben door de menstruatie.
Het idee voor de start van de petitie is ontstaan naar aanleiding van (...) lees verder.
Raad neemt motie aan: Bibliotheek in Renkum kan blijven - 3.469 handtekeningen
Vandaag heeft de gemeenteraad van Renkum een motie aangenomen waarmee de bibliotheek Renkum wordt gesteund. Uitgangspunt in deze motie is dat de vestigingen in Renkum en Doorwerth open blijven.
De bibliotheek en inwoners wordt gevraagd toe zoeken naar mogelijkheden om de bibliotheek met nieuwe functies te versterken. De motie houdt er rekening mee dat het complete bezuinigingsbedrag niet kan worden gerealiseerd & dat er andere dekking moet worden gevonden.
Wij zijn enorm blij met deze motie, die maakt dat onze bibliotheek door kan gaan. Als actiegroep gaan we graag in gesprek met de directie om mee te denken over verdere versterking en vernieuwing van de bibliotheek in ons dorp. En om te kijken hoeveel er kan worden bijgedragen aan de financiële uitdaging waar de gemeente voor staat.
Enorm bedankt voor al jullie handtekeningen, in totaal zijn er 3.469 handtekeningen gezet om de bibliotheek in Renkum mee te steunen. De politiek heeft jullie stem voor de bibliotheek in Renkum gehoord.