Updates

Zoon van Parnassiadode wil de waarheid: wat overkwam Tineke?

Tineke Verhagen was een van de slachtoffers van de mysterieuze Parnassiamoordenaar. Meer dan tien jaar later probeert haar zoon Peter steun te verzamelen om de waarheid alsnog te achterhalen. Het medisch beroepsgeheim zit onderzoek in de weg.

Door Carla van der Wal

Het gaat stap voor stap, net zoals Peter Verhagen zijn leven weer op orde kreeg. Een plaats tegelijk, handtekening voor handtekening, probeert hij steun te krijgen voor zijn petitie, om te zorgen dat de zaak van zijn moeder opnieuw kan worden onderzocht. Zo hoopt hij de wereld een klein beetje beter te maken. Want sinds de dood van zijn moeder beziet Peter het leven niet langer zoals vroeger. De wereld is een slechte plek. Of toch niet?

Hoop op vinden Het is eind 2007 als Tineke Verhagen met haar aan schizofrenie lijdende zoon, Peters broer, naar ggz-instelling Parnassia gaat. Daar, op die dag, verdwijnt ze, de lieve, zorgzame, pientere moeder. Meteen beginnen haar zoon Peter en schoondochter Jilly aan een zoektocht. Alles om haar te vinden. Jilly: ,,We zijn toen gaan kijken op allerlei plekken waarvan we dachten dat zij er zou kunnen zijn.’’ Eigenlijk doen ze maar wat, hopend op resultaat. Peter: ,,Helemaal in het begin dacht ik nog dat het goed zou komen, dat mijn moeder weer gevonden zou worden.’’ Tineke was weliswaar geestelijk in de war, na het overleden van haar man een jaar eerder, maar lichamelijk nog gezond.

Toch heeft Jilly meteen het gevoel dat er iets écht goed mis is. Ze heeft gelijk, blijkt na enkele slopende dagen zoeken. Zij en haar man hebben net tv opnames achter de rug om aandacht te vragen voor de vermissingszaak, als agenten aankomen bij hun huis. Ze hebben naast het allerslechtste nieuws ook de spullen van Tineke bij zich.

© Koen Verheijden Slootje Portret van de bij Parnassia vermoorde Tineke Verhagen Portret van de bij Parnassia vermoorde Tineke Verhagen © prive Het was een ongeluk, wordt het stel gezegd. Maar als Peter bij het water gaat kijken waarin zijn moeder zou zijn verdronken, ziet hij een slootje van nog geen 30 centimeter diep. En zijn moeder hield van zwemmen, kon dat goed. Hoe kan zo’n ongeluk zich voltrekken?

Hij weet zeker dat zijn moeder geen gewoon ongeluk heeft gehad als er meer doden vallen op of bij het terrein van zorginstelling Parnassia, waar ook Tineke is gevonden. Van de acht doden verdrinkt een groot aantal, net als Tineke, op een vreemde manier. Er komt een verdachte in beeld. Het is een patiënt van Parnassia, die gewelddadig en onvoorspelbaar is. De zaken komen uiteindelijk bekend te staan als de Parnassiamoorden. De moeder van Peter wordt opgegraven om alsnog sectie te verrichten.

Maar nooit kan de politie onderzoek doen zoals zij dat zou willen. De directie van Parnassia weigert elke medewerking, vanwege het beroepsgeheim. Er wordt een rechtszaak aangespannen. Het medisch dossier van de verdachte blijft ongeopend.

Sleutel Wat staat daarin? Is het de sleutel om de zaak op te lossen? Die vraag beheerst Peter de jaren erna, drijft hem tot op het randje van de waanzin. Net als die andere vragen. Wat weet bijvoorbeeld zijn broer, die zegt dat hij zich niets meer kan herinneren over de dag waarop zijn moeder verdween? Maar waarom viel hij Peter dan aan, toen ze na de dood van hun moeder samen over het terrein van Parnassia reden?

Peter krijgt PTSS, posttraumatisch stressstoornis, en kan nergens meer rust vinden. Eigenlijk heeft hij hulp nodig. Maar waar vindt je die, als een mogelijke moord bij een hulpinstelling aan de basis van je probleem staat? ,,Op de dag van de verdwijning raakten we ons onbezorgde leven kwijt’’, vat Jilly samen.

In hun woonplaats Zoetermeer voelt het alsof ze op straat anders worden aangekeken. Medewerkers van Parnassia lijken Verhagen vijandig gezind. Hij wil weg, zij ook. Dus gaan ze, samen met de kinderen. Eerst verwisselen ze Zoetermeer voor Vlaardingen, later voor een plaats in Duitsland. ,,Het was vluchtgedrag. Maar de rust hebben we hier gevonden.’’

Verdwijning

© prive Nieuwe moed verzamelen ze er ook. Als de verdwijning van Anne Faber doordringt tot de benedenwoning van Verhagen, wordt ook de dood van moeder Tineke weer opgerakeld, maar nu zonder alles overhoop te halen. Privacy stond het politieonderzoek naar de Parnassiadoden in de weg, privacy leidde er ook toe dat Michael P. niet de juiste behandeling kreeg, nadat hij was veroordeeld voor verkrachting van twee meisjes. P. leek een modelgevangene – tot hij Anne ombracht.

Peter voelt dat hij in actie moet komen. Zo begint het idee voor een petitie, die inmiddels honderden malen is getekend. Eigenhandig verzamelt hij er handtekeningen voor, door op pleinen en straten in Nederland te gaan staan. Ouderwets. Louterend ook, zegt Peter. ,,Ik vertrek met lood in mijn schoenen, maar als ik thuiskom, ben ik opgelucht. Nu praat ik met mensen over wat er is gebeurd. Ik leg uit waarom ik op straat sta. Ik merk dat er heel veel begrip is – eindelijk. Anderen vertellen me hun verhalen.’’

Zo leert Peter nu: niet iedereen is slecht. Soms heeft hij het gevoel dat zijn moeder ‘daarboven’ staat te juichen, om wat haar zoon nu doet. ,,Ze geniet van hoe het gaat. We hebben eindelijk de kracht om door te gaan.’’

In een reactie laat Parnassia weten geen mening te hebben over de petitie van Peter. Het is een zaak die bij de wetgever ligt, zegt een woordvoerder. ,,Wij hebben ons aan de regels te houden.’’ En dus ook aan het medisch beroepsgeheim.

https://www.ad.nl/binnenland/zoon-van-parnassiadode-wil-de-waarheid-wat-overkwam-tineke~a2dd3789/

Weekblad voor Ouder-Amstel geeft aandacht aan de actie van KEK!

OUDERKERK: Lokale ondernemers Marcel en Erwin van Wieringen zijn een handtekeningenactie begonnen voor het behoud van het Proef-Lokaal bij de Amstelbocht. Op 14 oktober loopt de vergunning voor het Proef-Lokaal af en het is nog onduidelijk of deze wordt verlengd.

In een gezamenlijk geschreven rapport over de toekomstvisie van MAA schrijven Provincie en MAA dat men een zo gelijk mogelijk speelveld wil t.a.v. de omliggende, concurrerende vliegvelden.

Hoi collegae,

ik zou graag voorbeelden hebben van verpleegkundigen/verzorgenden die nu al, voorsorterend op WET BIG II, veranderingen hebben gemerkt qua salaris. Ben je nu bijvoorbeeld al in een lagere functieschaal gezet? Heb je al inkomstenderving doordat je geen indicaties meer kunt doen? Ben je senior verpleegkundige, maar mag je je werk niet meer doen omdat je diploma te laag/oud wordt bevonden en daardoor in inkomsten daalt? Word je bij sollicitaties lager ingeschaald dan bij eerdere werkgever, evt.

Steunt u onze mening over de windturbines? Wilt u actief meedoen of ons volgen? Ontvang dan het laatste nieuws op https://www.facebook.com/pg/neetegenwindturbinesholtumnoord.

Beste verpleegkundigen, studenten verpleegkunde en anderen,

De afgelopen maanden is er zeer veel te doen geweest over de invoering van wet BIG II, wij als actiecomité hebben daarin een leidende rol aangenomen en hebben actief een tegengeluid laten horen. Velen van jullie hebben zich bij ons aangesloten via Facebook en/of via één van de petities die zich bij ons actiecomité hebben aangesloten.

Wij zijn blij met jullie en zoals wij hebben begrepen, jullie zijn blij met ons!!

Na maanden van gesprekken met Kameleden, deskundigen op gebied van Gezondheidsrecht, Onderwijs en Bestuur en met elkaar via sociale media zijn we nu in de fase gekomen dat we door moeten zetten, we zijn terecht uitgenodigd door Prof.

Teken de petitie 'een eerlijke zelfstandigenaftrek' elders..

Deze petitie is gesloten, maar telt opnieuw mee samen met de nieuwe petitie Breng de 74-jarige Singh terug naar Nederland.

De boeren hebben het moeilijk en, door het algemene beleid, ook de bioboeren die sinds jaar en dag moeite doen om echte alternatieven te ontwikkelen net als de initiatieven voor voedselbossen dat doen. Een grondwetwijziging waarin werken in harmonie met de natuur centraal staat.